یک مَرد ِ مَرد ...

هوالغریب...

محال است شیعه باشی و دلت در پی ِ غدیر ندَوَد...اصلا شیعه ی او که باشی محو ِ ابهت ستون های حرمش می شوی که اولین نگاه جـــــان می گیرد و جانی دوباره می دهد...و باید ببینی تا بدانی که جـــــان ِ دوباره ای که ستون های نجف به تو می دهد چیست...

جان ِدوباره، اجازه ی زیارت مهربان ترین ارباب است و به راستی که تنها باید از پدر  رخصت دیدار ِ پسر را بگیری...

بیدار شو

بیدار شو که...

                                    غدیر آمد ...

آمد تا شیعه همیشه شیعه بماند...

آمد تا تو با تمام ِ وجودت شیعه ی او بودن را فریاد بزنی و عمق غدیر را با تک به تک سلول های بدنت فریاد بزنی و این منتی که خداوند بر تو گذاشته است و تو را شیعه ی او آفریده است را جبران کنی...

و هزاران بار شکر بگویی که خدا بر وجودت منت گذاشته است که شیعه ی او آفریده شدی... حتی اگر دیر به این لطف ِ خدا پی برده باشی...

باید غدیری شد...

غدیر آمد...

با تمام صلابت ِ همیشه اش... با تمام ِ غربت ِ خاص خودش... اصلا غربت واژه ی عجین ِ زندگی ِ اوست... که اگر نبود هیچ گاه همدم ِ تنهایی های یک مرد چاه نمیشد...

با تمام غربت ِ خاص خودش ... با وجود ِ تمام ِ آن ها که می خواهند غدیر غریب بماند و شیعه روز به روز غریب تر شود...اما نمی دانند که غدیر تا همیشه غدیر است... این ماییم که از قافله ی غدیریان جا می مانیم...

غدیر آمد تا فاطمه به یگانه مرد ِ زندگی اش بیشتر از همیشه ببالد...

+ دل  به دل ِ روزگار دادم که مرا ببرد و مرا برد تا تجربه ی سحر های محشر و باران ِ یک شب تا صبج که بی وقفه بارید...آنقدر بارید که من رها شدم... فاطمه را دیدم که دارد می پرد... برای خودش تاب می خورد و بین چراغانی ها برای خودش تاب می خورد و خیس ِ بارانی می شود که آمد تا مثل بار ِ قبل فاطمه قرص شود در راهی که هنوز در ابتدای ِ آن است...

 باران همیشه می بارد تا دل ِ کسی قرص شود!!! این راز ِ عشق بازی ِ باران های ِ ناگهانی است.... باور کن!!!

+ هر جا که توانستی شیعه بودنت را در این دنیای ِ هزار رنگ فریاد کن...

به تموم دوستای عزیزم پیشنهاد می کنم حتما به این سایت یک سری بزنین ...  خطبه ی غدیر

امشب با وجود ِ سرماخوردگی ای که کارم را به هزار جور آمپول کشاند ولی خواب بر چشمانم حرام ترین شده و من به قدر نشسته ام تا شاید قدر بدانم و فاطمه شوم...

+ با تمام ِ وجودت، تمام قد بیاست و دست بر سینه بگذار و این شعر را بر لب زمزمه کن:

سوخته جانم، اگر افسرده ام
زنده دلم گرچه زغم مرده ام

چون لب ِ تو هست مسیحای من

هو هَوُ حق هو علی مولای ِ من