بهانه های دخترک....

هوالغریب...

دخترک در دلش پر بود از بهانه...در دلش پر بود از دغدغه و یک مشت ترس ...ترس هایی که مثل همین محدثه ی کوچک که وقتی آدم جدید می بینید تو را محکم می گیرد و می ترسد دخترک را هم می ترساند...

محدثه ی کوچکی که به تازگی آمده و زندگی آورده...امید آورده.... برق ِ رفته از چشمان زنی را آورده که همیشه حسرت این به دلش مانده بود که مادرانگی کند...قربان صدقه ی دخترش برود...خنده های مردی را آورده که حال همه ی دلش می لرزد وقتی محدثه ی کوچک اشک می ریزد...مردی که با تمام مردانگی اش در برابر محدثه ی کوچک می شود یک پسر بچه که با عشق دارد بازی می کند...آن هم برای مردی که همیشه در مقابل من یک جور ِ خاصی خجالت داشت اما حال برایش دست می زند...می خواند...تمام مردانگی اش را فدای دختری دارد می کند که یک عمر حسرت داشتنش را داشته است...و دیگر برایش مهم نیست که چه کسانی هستند...او حق دارد پدری کند...او حق دارد مادری کند...

اما محدثه ی کوچک عجیب می ترسد...کمبود احساس امنیت  و کمبود محبت در وجودش موج می زند...

محدثه ی کوچکی که نمی دانم آن پدر و مادر چه کرده اند با این بچه که عجیب می ترسد...عجیب در دلش ترس است و شب ها تا صبح چندین بار از خواب می پرد ...خدارا شکر کمی بهتر شده است و چند روز است فهمیده است محبت یعنی چه...فهمیده است امنیت یعنی چه...

و حال دخترک قصه ی ما هم درست شده است عین همین محدثه ی کوچک...

دلش پر شده از غصه... تنها پناهش شده است سجاده ی سبزش و آسمان بالای سرش...عین همین محدثه ی کوچک شب ها تا صبح از ترس می لرزد...دخترک قصه ی ما روزهایش عجیب شده است چون پای تمام زندگی اش وسط است...

خدا را چه دیدی شاید روزی دخترک هم برای همیشه خوب شد...

*چند روزیست که همدم روز و شب هایم شده است همین آهنگ...

+ با تو این پالتوی کهنه مثه ابریشم لطیفه

تن ِ پوشالی ِ سردم مثه خواب گل ظریفه...

...