ی راهی پیش روم وا کن...

هوالغریب...

همه ی راه ها را رفته ام... هر راهی را که بگویی رفتم ... نشد... باز هم نشد... من به این نشدن ها هم خو گرفته ام!

این روزها چقدر از جوانی هایم می ترسم... آخر شبیه همه چیز هست جز جوانی... 

انگار در چاهی افتاده ام... سیاه و عمیق... من از این همه تنهایی و سیاهی می ترسم....

از این همه نشدن سر در نمی آورم...

هنوز هم جوانم... هنوز هم می توانم از این شب تاریک بیرون بیایم...هنوز هم زندگی حق من است... هنوز هم آرامش سهم دل ِ وا مانده ام است...

چقدر دستم از تمام شدن های دنیا کوتاه است و چشمانم پر از اشک ...

در تمام این وحشت دارم جان میدهم... 

راهی پیش رویم باز کن...

دارم تمام میشوم...

+ ی راهی پیش روم وا کن
دوباره فکر آغازم
میخوام پیروز شم این بار
به این دشمن نمی بازم

++ این آهنگ مرحوم پاشایی زیادی خوب است... زیادی خوب... از دست ندهید!