قدری زندگی...

هوالغریب...

سنگین که بشوی ...

دلت که مدام بگیرد...

اشک هایت که گاه و بیگاه بیاید...

هر روز و هر شب که خواب شش گوشه اش را ببینی...

وقتی نفهمی که اشک هایت بخاطر پیاز هایی بوده که تو خرد کرده ای یا ...

همه ی این ها به تو می گوید که دلت دارد بهانه ی جای دنجی را می گیرد ...و تو احتیاج داری که خلوت کنی ...

احتباج داری که تسبیحت را دستت بگیری و اشک بریزی...

احتباج داری که سبک شوی و سبک برگردی تا نفــــــــس بکشی و زندگی و تمام گردی عجیبش را ادامه دهی...

گردی و بازی های عجیبی که گاه تمام وجود تو را می لرزاند...می لرزی و می تابی و با هر چرخش تو متفاوت می شوی...

انگار هر لرزه ای که بر وجود تو می افتد تو را مقاوم می کند...و به تو عمقی به قدر همان لرزش می دهد...و تو را عمیق تر و وارسته تر می کند...

                      هر لرزه به قدر ریشتری که دارد تو را عمق می بخشد...

وقتی تمام این ها باشد و تو باشی و یک دل ِ پر از حسی که نامش عشــــق است آن وقت است که باید بروی...

باید بروی و خلوت کنی با خودت و خدای خودت...آن وقت است که ماندن جایز نیست...نباید نشست...باید تنها رفت...

باید رفت و اندکی خلوت کرد...

باید که گاهی دلت را در دستت بگیری و بــــــدوی به سوی آن گوشه ی دنج...

بدوی و قــــدری نفـــــس و قــــدری زنــــدگی بر سر و رویش بپاشی تا زنــــده بماند برای او...زنده بماند برای او...

و آن وقت است که تو می فهمی چقدر تمام وجودت بند شده است به او...آن وقت است که تو می فهمی که انگار یکی نشسته و با حوصله ی تمام، تمام وجودت را بافته است به وجود او...درست مثل بافتن یک بافتنی...

 کاری که تو باید با حوصله ی تمام انجامش دهی و رج به رجش را با حوصله ی تمام ببافی تا بشود همانی که می خواهی...


و حال می فهمم که دلم را در چه شب های طولانی و درازی خودم با همین دستان خالی ام به وجودش بند زده ام...

حال که دلم را در دستم گرفته ام تمام این ها را خوب می فهمم...

...

اگر بخواهم بگویم می شود ساعت ها نوشتن و سطرهایی پی در پی و مداوم...

تنها می گویم که دلم را با تمام سنگینی اش  و بغض هایش در دستم گرفته ام و بعد از سه سال دوری دارم می دوم به سوی کریمه ی اهل بیت و آقای ستاره پوش...

می خواهم به قـــدر یـــک نفـــس عمــــــیق زنــــــدگی بپاشم بر ســر و روی دلم...

+ دعاگویتان خواهم بود در توسل جمکران که اگر عمری بود فردا آنجا خواهم بود...

*عذر تقصیر بابت نبودنم...نتم قطع بود...

وقتی اومدم و دیدم که قالب وبم فیلتر شده تصمیم گرفتم که زودتر به استقبال ماه خدا برم با این قالب...

التماس دعا...