تغییر

هوالغریب...

مدت ها بود به این فکر می کردم که چقدر بده حتی تو وبه خودت هم که مثل خونه ی خودته هم احساس راحتی نکنی...نتونی توش راحت حرف بزنی...اخم کنی...دردو دل کنی تا مبادا کسی بخواد از نوشته هات برداشت بدی داشته باشه...خلاصه نتونی خودت باشی...

نتونی خودت و زندگیتو اون جور که میخوای به تصویر بکشی...واسه این که آدرستو خیلی ها دارن و ممکنه هزار جور فکر بکنن...این وسط فکر اونا اهمیتی نداره...حرف ها و دردسر هایی که دنبال داره منو اذیت میکنه و از اون جایی هم از بچگی هیچ وقت حوصله ی دردسرو نداشتم این بود که بالاخره بعد از بارها اذیت شدن خودم و او تصمیم گرفتم تا بالاخره یه تغییری به این جا بدم تا دیگه راحت باشم...

اونا با دنیای خودشون حال کنن...می دونن دنیای من چیه...نمیزاشتن ولی کاری کردم که خودمم با دنیام حال کنم...

اینم یه بخشی از زندگیه دیگه...میگذره...

امیدوارم شروع خوبی برای خودم و وبه سه سالم باشه...

سبز باشید...