فرشته...

هوالغریب...

تقویم می گوید که امروز روز توست...روز توست مهربانم...روزی که تو آغاز شدی...

آمدی...در پس یکی از همین ساعت ها فرشته ای کوچک با دستانی کوچک پا به این دنیا گذاشت...

فرشته کوچک بود...وقتی آمد آرام آرام در گوشش اذان زمزمه کردند و فرشته کوچک من آسمانی تر شد...فرشته ی آسمانی من دلم می خواست در آن لحظه بودم و در آغوش می گرفتمت و آرام در گوشت زمزمه می کردم که خوش آمدی به دنیای گردمان فرشته ی کوچکم...

اما حال که دیگر برای خودت کسی شده ای باز هم می گویمت که خوش آمدی آرام جانم...

این بار خدا را شاکرم...شاکرم که در پس تمام سختی و بی کسی ها تو را برایم فرستاد...تو فرشته ی کوچک منی...فرشته ای که خدا برایم فرستاده...خدا مهربانی اش را در حق من کامل کرده است...زیرا تو را به دست من سپرده است...

تو دردانه ی قلبه منی...

خوش آمدی به این دنیای گرد و بی سرو ته...

خوش آمدی به دنیایی که دیگر خیلی چیزها حتی دوست داشتن هم بوی نامردی میدهد...

اما به قول رادیو هفتی ها زمین هنوز جای خوبی برای زندگی کردن است...

با همه ی وجود می گویم که خوش آمدی فرشته ی کوچکم...

**مخاطب خاص دارد...به پاس وجودش و حرمت وجودش برایش نوشتم...کسی که بزرگ است و من کوچکم در برابرش...خواستم تنها بخشی از ارادتم را به وجودش به تصویر بکشم...

تنها همین...