حکایت من و تو...

هوالغریب...

این که می گویند مرده ها زنده اند و خوب همه چیز را می فهمند به راستی که صحت دارد...قبل تر ها هم برایم اثبات شده بود اما نه به این شکل...

صبح خوابی عجیب دیدم...بعد از سحر...

هیچ گاه نشده بود چنین خوابی ببینم ...هیچ گاه...

تو آمده بودی به خانه ی ما آقای هامون...هنوز هم باورم نمیشود که تو بودی...ولی خودت بودی...

با همان زنگ صدای دلنشین...

آمده بودی و نمی دانم چرا انقدر برایم آشنا بودی...انگار سال هاست تو را می شناسم...

ولی من حتی یک بار هم تو را از نزدیک ندیده بودم...

اما در خواب چقدر برایم آشنا بودی...آمدی به خانه ی ما...آمدی و خیلی مهربان نگاهم کردی...بعد من نزدیکت آمدم تو ایستاده بودی ...من کنارت نشستم...تو داشتی می رفتی...دستت را گرفتم ... گفتم من را با خودت ببر...

برگشتی و خیلی مهربان نگاهم کردی و گفتی نه...اما من باز گفتم که مرا ببر...و تو باز گفتی نه...

آخر بار لبخندی زدی و گفتی برای رفتن تو هنوز خیلی زود است...

و بعد از خواب پریدم...دقیقا همین جمله را گفتی...

هنوز زنگ صدایت در گوشم است...خودت بودی آقای هامون...

تو از کجا می دانستی که این روزها چه آشوبی در دل کوچکم هست که اینگونه جوابم را دادی؟!

هنوز که به این خواب فکر می کنم چشمانم مثل همین حالا پر از اشک می شود...

من که هیچ گاه خواب تو را ندیده بودم حال چرا این گونه به خواب من آمدی؟

اصلا تو از کجا مرا می شناختی؟

تو از کجا خستگی های دخترکی را دیدی که تنها دلخوشی اش عشق ِ اوست؟

تو از کحا تمام این ها را می دانستی آقای هامون؟

از کجا می دانستی که به من یادآوری کردی که دلم او را دارد؟

آخ که تو تمام وجودم را لرزاندی...

تمام وجودم را لرزاندی...

خوب من!کاش می دانستی که این روزها چه اتفاقاتی دارد می افتد...

خوب من!دیشب برایت نوشتم دلم بهانه گیر شده است و می ترسد...نوشتم دلم امنیت محض بودن تو را می خواهد...

اما حال او آمد تا این گونه به بفهماند همه چیز را...

آخ که چقدر دلم بودنت را می خواهد...

کاش بودی و سر بر شانه ات می گذاشتم و تمام این حرف ها را می گفتم...می گفتم تا بدانی که این روزها چقدر هستی در کنارم...

چقدر این دنیا عجیب است...

              درست مثل حکایت من ُ تو...

                          حکایت ِ عجیبی که عجیب صادقانه است و پاک...

+ نمی دانم چه بگویم در توضیح این خواب...فقط می دانم که واقعی بود...

می شود باز هم برای شادی روح سبز اش فاتحه ای بخوانید؟!

+ تنها خداوند شاهد است که خط به خط این مطلب را با اشک نوشتم...

سبز باشید....